Tún – Skortur á næringarefnum

Skortur á köfnunarefni (N)

Einkenni köfnunarefnisskorts: Ljósgrænn litur með gulnun í blaðfæti.  Skertur vöxtur og léleg þekja.

Skortur á fosfór (P)

Einkenni fosfórsskorts: Skertur vöxtur og skrið.  Stundum má sjá fjólubláan lit á grasi.  Stráendar á eldra grasi verða gulir til rauðbrúnir og byrja að brotna af.  Aðallitur á blöðum er dökkgrænn.
Fosfórupptaka er mest í upphafi vaxtar, skortseinkenni verða því augljósari eftir því sem plönturnar eru eldri og fosfóruppsprettan minnkar.
Upptaka á fosfór byrjar að takmarkast ef sýrustig jarðvegs fer niður fyrir 6,5.

Skortur á kalíum (K)

Einkenni kalíumskorts: Eldri blöð sýna fölvun og niðurbrot.
Brúnir blettir á blöðunum, aukast smám saman þar til blaðið visnar.  Visnun hefst efst á blaðinu og færist niður.
Skertur vöxtur (styttri lengd á plöntum)

Kalíumskortur er ekki alltaf sjáanlegur, en kalíum spilar stórt hlutverk í vörnum plantna gegn hita, þurrki og kulda.

Skortur á brennisteini (S)

Einkenni brennisteinsskorts: Öll blöð með gulleitan blæ, fölvasýki.  Blaðendar eru ljósbrúnir til hvítir og geta brotnað af sem gefur plöntunni stubbótt útlit.

Brennisteinsskortur sýnir svipuð einkenni og köfnunarefnisskortur, en einkenni eru sjáanleg í yngri blöðum fyrst.